Waarom is belastingverlaging liberaal?

De VVD is schoorvoetend akkoord gegaan met een aantal belastingverhogingen zoals de BTW-verhoging van 19% naar 21% en de assurantiebelasting van 9,7 naar 21%. Schoorvoetend?
Voor de VVD is belastingverlaging namelijk een belangrijk, liberaal recept. Maar waarom eigenlijk? En waarom is belastingverlaging een perfect stimuleringsmaatregel?

Wie in de afgelopen tijd het economische nieuws heeft gevolgd, kan concluderen dat het huidige tekort weer een overschot moet worden. Daar is iedereen het wel over eens, het probleem is echter dat de politieke partijen het maar niet eens worden over hoe het tekort weer een overschot moet worden. De progressieve partijen kiezen ervoor om - hetzij tegenwoordig minder extreem - de geldkraan open te houden wanneer het slecht gaat met de economie: de Keynes-methode. Zoals eerder benoemd vinden ook de progressieve partijen het belangrijk dat het tekort weg gewerkt moet worden, maar dat hoeft niet gelijk a'la minute. Liberalen kiezen ervoor om snel het tekort terug te dringen met behulp van bezuinigen. Ter stimulering van de economie kiezen liberalen voor belastingverlaging, terwijl progressieven vaak kiezen voor belastingverhoging.
Het heeft mij altijd wel verbaasd waarom progressieven te allen tijde kiezen voor belastingverhoging, terwijl de geschiedenis - denk eens terug aan den Uyl - bewezen heeft dat deze stimuleringsmaatregel niet de juiste is. Het probleem van belastingverhoging is dat belastingplichtigden minder geld overhouden en daarom ook vaak emigreren naar andere landen met een gunstig belastingklimaat. Veel mensen - zoals de acteur Gerard Depardieu - met een hoog inkomen verlieten daarom ook Frankrijk, nadat de nieuwbakken premier Francois Hollande de nieuwe belastingverhogingen presenteerde.

De meeste politici en economen zijn het erover eens dat belastingverlagingen tot hogere uitgaven van de consumenten leiden. Met dit gegeven heeft de voormalige premier van Engeland (Gordon Brown) en de huidige bondskanselier van Duitsland (Angela Merkel) besloten om te kiezen voor belastingverlaging. In de eerste plaats leidt belastingverlaging  niet tot protectionisme en in de tweede plaats zijn consumenten beter in staat dan de overheid om te bepalen waar het geld aan besteedt moet worden. De geschiedenis heeft met de Verenigde Staten wel bewezen dat belastingverlaging ook een prima recept is om het land weer uit het slop te halen. In 1980 won de republikein Ronald Reagan de verkiezingsstrijd ten koste van de democraat Jimmy Carter. Reagan werd toentertijd geconfronteerd met een torenhoge staatsschuld en een slecht functionerende economie. Gedurende zijn ambtsperiode stond zijn economisch beleid ook bekend als de "Reaganomics" met het recept belastingverlaging als één van de belangrijkste medicijnen. Dit recept heeft er wel aan bijgedragen dat de inflatie tussen 1980 en 1984 was gedaald van 13,5 procent naar 4,3 procent. Ook het overheidstekort daalde van 1983 met 6,1 procent naar 3,2 procent in 1988. De werkloosheid daalde ook fors van 11 procent in 1981 naar 5,2 procent in 1988. Ook ging het goed met de bedrijven, waardoor zij ook meer geld konden vrij maken voor investeringen. Hierdoor kwamen er meer banen vrij, waardoor het inkomen per gezin steeg, met het resultaat dat ieder gezin ook meer bestedingsvrijheid kreeg.

Meer vrijheid om te kunnen besteden dankzij belastingverlaging. Dit gegeven laat zien dat belastingverlaging erg liberaal is, want liberalen geloven in het recht van individuen om naar eigen inzicht hun inkomen te besteden.