Vrijdenkersruimte

Vanavond stond weer een vergadering van de VVD Twenterand op het programma. Hoewel wij keurig de agendapunten afhandelen, nemen wij altijd voldoende tijd voor het voeren van discussies en voor het aandragen van (creatieve) ideeën. Soms zijn dit soort momenten doorspekt met humor, maar af en toe wordt er ook op gezonde wijze met de vuisten op tafel geslagen. Respect en het vrije woord zijn voor ons de beste ingrediënten voor een geslaagde fractievergadering. Het vrije woord is voor ons een groot goed en het past ook binnen onze liberale visie.

Vanuit dat oogpunt heeft de VVD Twenterand zijn eigen Vrijdenkersruimte.

Hoe liberaal was Parijs '68?

Het programma "Andere Tijden" van de VARA kan mij enorm boeien. De ene keer gaat het over voormalige arbeiders die onder zware omstandigheden moesten werken voor de herenboeren uit Groningen en de andere keer staan de tropenjaren van de PvdA-politicus Jan Schaefer centraal. Er is één uitzending, die nog lang door mijn hoofd rondspookt en dat is de uitzending over de studentenrevolutie van 1968 in Parijs. Presentator Hans Goedkoop noemde deze revolutie "liberaal", maar wie goed kijkt naar de intentie komt er snel achter dat deze revolutie totaal niet op de liberale leest is geschroeid.

“La France s’ ennuie”, Frankrijk verveelt zich. Dit was de titel van een artikel in de Le Monde, dat ergens in april 1968 verscheen. Hoewel het niet zichtbaar was, heerste er veel onvrede onder de arbeiders en de studenten. Er was onvrede over de hiërarchische structuren in de politiek, in Universiteiten en in fabrieken. Daarnaast was het ook een opstand tegen President de Gaulle. Zijn "autoritaire" manier van politiek bedrijven en zijn nieuwe grondwet dat gebaseerd was op oude grondwettelijke beginselen was voor de studenten en voor de arbeiders een doorn in het oog. Kortom, onder deze groep heerste veel onvrede en dit maakten zij in eerste instantie kenbaar door middel van vreedzame protesten. Helaas ontaardden deze demonstraties in ware veldslagen. De vernielzucht onder deze jongeren was groot en de politie kon ook niets anders dan keihard optreden. De demonstranten onder aanvoering van Daniel Cohn-Bendit verlangden naar cultureel radicalisme en naar een ontregeling van de maatschappij. Om de "nieuwe tijd" te bereiken was het voeren van een dialoog niet meer de enige oplossing, ons doel heiligt het gebruik van alle middelen en daar hoorde ook geweld bij.

Het communisme/marxisme/anarchisme waren volgens hen de enige paden, die bewandeld moesten worden om de "nieuwe tijd" te bereiken. Overal wapperden vlaggen van Mao Zedong, Enver Hoxha, Che Guevara en Vladimir Lenin. Het beleid van deze communistische leiders werden verheerlijkt. Helaas "vergaten" deze opstandelingen dat het communistische bewind onder aanvoering van deze leiders niet alleen een ramp was voor de economie, maar ook nog eens voor de mensenrechten. Sterker nog, het communisme heeft voor miljoenen doden gezorgd. Namen de opstandelingen deze dramatische gebeurtenissen voor lief, of wisten zij het gewoon niet? Het is tot op de dag van vandaag nog steeds een raadsel. In eerste instantie hadden de revolutionairen de wind mee, maar langzamerhand verdween de sympathie voor deze rebellie. Volgens de sympathisanten bleef het bij een opstand, een omslagpunt in de praktijk bleef uit. Niet lang daarna hield de Gaulle een fameuze toespraak en de overgrote meerderheid van de Franse bevolking koos voor zijn kant. Als straf mocht leider Daniel Cohn-Bendit het land niet meer in.

Deze uitzending van "Andere Tijden" over de Parijse revolutie heeft een goed beeld gegeven over de essentie van deze revolutie. Echter moet de vraag worden gesteld: hoe liberaal was Parijs '68 nou eigenlijk? Het staat natuurlijk vast dat het recht om te demonstreren een liberaal goed is. Maar hoe liberaal is een demonstratie wanneer het omslaat in gewelddadige veldslagen? En hoe liberaal was het gedachtegoed van deze demonstranten, terwijl zij de liberale waarden van het Vrije Westen verketterden? De conclusie laat zich al raden, het is een schande dat de programmamakers van Andere Tijden het liberale gedachtegoed misbruikt door de essentie van deze revolutie te vergoeilijken.