Klokslag 16.00, de vergadering over de begroting 2012 kon beginnen. Het was alleen nog even wachten op de voltallige PvdA-fractie. De raadstafel werd omringd door drie verschillende publieke tribunes. Aan de kant van het college zaten de ambtenaren, die met hun blocnotes op hun schoot wachtten totdat de raadsvoorzitter de aftrap zou gegeven. De publieke tribune aan de linkerkant is volledig leeg, de publieke tribune aan de voorkant is redelijk gevuld. Deze laatst genoemde publieke tribune kan per 08-11-2011 wel omgedoopt worden tot de VVD-tribune. Zeven leden en een paar belangstellenden van de VVD hadden de moeite genomen om de vergadering vanaf het begin bij te wonen. De andere stoelen bleven leeg en wachtten stilletjes op een bezoeker. Tevergeefs. De voorzitter trapte af en tijdens de opening werd de koffie ingeschonken en aangevuld met een boterkoek of Kozak. In het kader van de begroting waren alle kozakken voorzien van een euroteken. Gelukkig waren het oer-Hollandse koeken en geen Griekse of Italiaanse.
Het GBT mocht aftrappen en Mark Paters nam het woord. De rode draad van zijn verhaal was de €8,- die besteed moest worden aan de ondergrondse glasbakken. Het kwartje van Kok kreeg hiermee een opvolger: de €8,- van Paters. Het GBT slaagde erin – inclusief interrupties – om hun verhaal af te ronden na twaalf minuten. Prima binnen de tijd.
Vervolgens kreeg het CDA het woord. Fractievoorzitter Kuilder pleitte voor een sociaal-solide-financieel beleid. Wie zijn verhaal goed volgde, kon concluderen dat het CDA van alles wilde. Een-van- alles-en-nog-wat-beleid. Het betoog kreeg een opvallende wending, omdat ineens over het Vriezenveense dialect werd gesproken. Hopelijk pleit het CDA niet voor meer Vriezenveens dialect in de Raad, want dan kunnen er velen zich aanmelden voor een dialectcursus. Door het van-alles-en-nog-wat-beleid-betoog stopte het klokje van voorzitter Visser pas na 31 minuten.
De ChristenUnie kreeg als derde het woord en de heldere stem van Gerjan Smelt galmde al snel door de Raadszaal. De ChristenUnie gaf aan een beetje tevreden te zijn over de inhoud van de programmabegroting. Dat was ook een beetje de rode draad van zijn verhaal. Toen Smelt begon over meer transparantie binnen het SWT, reageerden de leden van het GBT alsof zij door een wesp waren gestoken. De toon was gezet. Smelt eindigde zijn betoog met een citaat uit Prediker. CU-voorman Smelt had 27 minuten nodig om zijn verhaal te doen. Daarna was de PvdA aan zet. Hans Zebel kwam niet met een Bijbeltekst, maar kon direct een aantal citaten opnoemen uit de Internationale. Zebel had zijn ideologische veren nog weten te behouden. Hij zette zijn wensen niet in daden om. Kijkend naar de verschrikkingen in de wereld, mocht Nederland en dus ook Twenterand blij zijn met hun positie, aldus Hans Zebel. Met de nodige relativering, was Zebel tamelijk tevreden over de inhoud van de programmabegroting. De duur van zijn inbreng was dan ook vrij kort, 9 minuten.
Vervolgens kreeg de voorman van de VVD Chris Walraven het woord. Zijn voordracht was nog geen minuut gaande of hij had de zaal met zijn kwinkslagen al op zijn hand. Politiek is een serieuze aangelegenheid, maar mag doorspekt zijn van humor. Een kwinkslag zegt soms meer dan een minutenlang betoog. Halverwege het betoog van Chris rechtte Albert Engels plotseling zijn rug en drukte het rode knopje van zijn microfoon in. Het opperhoofd van het GBT kruiste zijn degens met Chris. Uiteraard kon Chris dit makkelijk pareren. Dus borg Engels zijn degens weer op en nam hij zijn kenmerkende houding als souffleur en denker weer waar. Het was overigens zijn enige inbreng op deze avond. Het betoog van de VVD was niet alleen krachtig, maar vooral helder. Chris had iets meer nodig dan de vooraf afgesproken 15 minuten spreektijd. En zo hoort het ook, afspraak is afspraak.
Na de VVD nam Ben Engberts namens de SGP het woord. Hij was zoals vaak principieel ontevreden. Hij refereerde zijn ontevredenheid niet alleen aan Prediker, maar ook naar Lucas, Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri, Samuel, Kronieken etcetera. Zijn manier van spreken was zoals altijd beschaafd, deskundig en oprecht. Na 8 minuten rondde Ben zijn verhaal af en met zijn 8 minuten durende spreektijd werd hij de recordhouder van deze eerste ronde. Tot slot kreeg Simone Boerkamp het woord. Onder haar stoel lag haar felgroene CDA-tas. Hoewel zij uit de CDA-fractie was gestapt, kon zij blijkbaar nog geen afscheid nemen van haar CDA-tas. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Simone Boerkamp begon overigens haar spreektekst met “mijn fractie”. Is Wim Blokland toegetreden tot haar fractie? Nadenkend over deze gedachte, bleek dat toch geen vreemde te zijn, want op de achterste publieke tribune zat Wim Blokland. Hij was één en al oor en verloor haar niet uit het oog. Ook hij had een blocnote tot zijn beschikking en schreef daar regelmatig wat op. Wat Simone nu van de begroting vond, was niet helemaal duidelijk. Na 12 minuten hield zij het voor gezien.
Tijdens deze eerste ronde kon je aan de zithouding van het voltallige college redelijk afmeten wat hun verwachtingen waren. Alleen wethouder Binnenmars keek steeds ernstig en volgde de betogen nauwlettend. De overige wethouders zaten erbij alsof er geen (financieel) vuiltje aan de lucht was. Onderuit gezakt in de stoel, vanaf het begin tot het eind. Halverwege de avond werd het drukker op de VVD-tribune. Er kwam uitbreiding van de toeschouwers met twee fractieondersteuners van de Christen-Unie, twee belangstellenden van de PvdA, drie voor het CDA, eentje voor de SGP, en eentje voor Lijst Boerkamp. Naar het GBT kwam niemand luisteren. Vreemd, en dat voor de grootste partij. Kennelijk geen belangstelling voor het GBT. De tweede termijnen waren interessanter. Schorsingen (om na te denken en afwegingen te maken), interrupties, stevige debatten. De VVD bleek de enige partij te zijn, die geen schorsing nodig had. Zij had haar huiswerk goed gedaan, in tegenstelling tot de andere partijen, die jammer genoeg zeeën van tijd nodig hadden om een paar knopen door te hakken inzake de amendementen en moties. Hoewel onze moties en amendementen geen meerderheid kregen was het VVD helder en consequent. Daarnaast krijgt onze motie over het terugdringen van het papier een vervolg. Dat geldt natuurlijk ook voor de PM-posten. De Raad is na deze avond nog niet klaar met de VVD. Vooralsnog was de tweede termijn niet bijzonder spannend, enkel de confrontatie over de ondergrondse glasbakken tussen het CDA en het GBT zorgde even (weer) voor het nodige vuurwerk. De ondergrondse glascontainers zijn voor het GBT heilig en daar mogen de andere partijen niet met hun vingers aankomen. En het CDA zeker niet. Het is ons paradepaardje en daar mag je niet mee gaan bemoeien. De confrontaties tussen het CDA en het GBT zijn geen incidenten meer. Je ziet en voelt het venijn, de ernst, de verkramping, de irritatie, de verzuchting. En misschien ook wel een vleugje opluchting, want over 2 1/2 jaar zijn er weer nieuwe gemeenteraadsverkiezingen. Nog even volhouden dus. Oh ja, één op drie kan het niet volhouden. Rond de klok van 01:00 vond de Raad het wel welletjes, de voorzitter sloot af en men ging vervolgens naar huis.
