Kopzorgen door stijgende zorgkosten

Vrijdag 16 september was ik bij een congres van de VVD in Den Haag waar onder andere gepraat werd over de stijgende zorgkosten, AWBZ en de WMO. Over het algemeen formuleerden de aanwezige VVD-kamerleden – die de zorg in hun portefeuille hadden - een vrij zorgelijk verhaal. De rode draad van dit zorgelijke verhaal is wel de stijging van 60 miljard naar 75 miljard. Toch is het op het gebied van zorg niet alleen kommer en kwel, op de internationale ranglijst scoort Nederland een vrij hoog niveau als het gaat om de kwaliteit van de zorg. De oppositie en de rest van linksdenkend Nederland verwijten het kabinet van asociaal bezuinigen in de zorg, maar in feite ruimt dit kabinet de troep op, die het vorige kabinet (CDA/PvdA/CU) heeft veroorzaakt. Zo heeft de VVD als oppositiepartij meerdere malen gewezen op de problemen met de PGB. De PvdA wuifde deze problemen weg en deed verder niets aan deze wantoestanden. Daarnaast heeft de VVD al jarenlang gewezen op de uit de hand gelopen kosten van de Kinderopvang. Ook toen bleef het stil. Ingrijpen in de PGB is gewoon noodzakelijk en het is ook goed dat Staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten deze koers blijft vasthouden. Echter – en dat wordt niet benoemd – gaat deze staatssecretaris een aantal wensen van de PGB-bond uitvoeren. Eén van deze wensen is een vergoedingsregeling voor de PGB-ers en het fokuswonen, middels het fokuswonen wordt het systeem gevormd naar de mensen.

 De hamvraag is: hoe kan de zorg zo explosief stijgen, terwijl wij over het algemeen steeds gezonder leven en bovendien ook langer leven? De verrassende conclusie is dat preventie nauwelijks leidt tot een verlaging van de zorgkosten. Sterker nog, de kosten stijgen pas explosief wanneer een persoon in de laatste fase van zijn leven bevindt. Wanneer deze persoon is opgenomen in een verpleegtehuis, dan bedragen de bedkosten rond de €600,- per dag. Daarnaast is het smijten van zorggeld door de gemeenten ook zeer problematisch. Een ex VVD-wethouder van Culemborg kom mij daarover een treffend voorbeeld van geven, in dit geval ging het over scootmobiels. In zijn tijd besloot de gemeente Culemborg dat een groep ouderen o.b.v. criteria, recht hadden op een ruime vergoeding voor de aanschaf van een scootmobiel. De toenmalige SP-fractie van de gemeente Culemborg vond deze criteria te streng en onder de noemer “kaalslag in de zorg” moest een grotere groep ouderen in aanmerking komen voor een financiele vergoeding. De meerderheid van de Raad accepteerde deze eis en even later stond er bij ieder bejaard echtpaar een scootmobiel voor de deur. Achteraf bekeken waren er zeer veel ouderen die wel op papier recht hadden op een financiele vergoeding, maar die in de praktijk nauwelijks gebruik hebben gemaakt van de scootmobiel. Bij het aanhoren van dit verhaal is het ook niet zo vreemd dat deze vorm van “potverteren” de basis is voor de almaar stijgende zorgkosten.

Uiteraard bleef ik nog even zitten, omdat de AWBZ en de WMO nog aan de orde kwamen. De VVD Twenterand concludeerde zeer terecht dat de uitvoering van o.a. de AWBZ door de gemeenten zeer problematisch wordt, omdat er vanuit het Rijk onvoldoende gelden beschikbaar wordt vrijgemaakt. Terechte kritiek van een VVD-afdeling op het beleid van het kabinet met de VVD als grootste partij. Ook de landelijke PvdA kwam met kritiek over de overheveling van de AWBZ door de gemeenten, maar wie hun verkiezingsprogramma leest kan vaststellen dat de kritiek van de PvdA behoorlijk hypocriet is. De PvdA heeft namelijk in haar eigen verkiezingsprogramma voorgesteld om juist alle AWBZ-zorg over te hevelen naar de gemeenten. Weer geen handige zet, Job. Kamerlid Venrooij – van Ark kwam spreken over de AWBZ, maar door privéomstandigheden moest zij plotseling het congres verlaten, waardoor ik haar maar kort heb gesproken. Ik heb haar aangegeven dat de gemeente Twenterand momenteel behoorlijk moet bezuinigen, maar door de opgelegde taken van het Rijk – zonder de extra gelden – komt onze gemeente vele riemen tekort. Zij deelde deze zorg en zij heeft daarom in juni van dit jaar een toezegging geëist van Staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten om de gemeenten zo goed mogelijk te laten voorbereiden bij de uitvoering van de AWBZ. De daadwerkelijke inhoud van deze toezegging is mij eerlijk gezegd nog onbekend, echter hoop ik - na een paar mailwisselingen - alsnog een antwoord van haar te krijgen. Dat Kamerlid Venrooij – van Ark zich zorgen maakt om de gemeenten is natuurlijk zeer te prijzen. Uiteindelijk hopen wij dat de “voorbereiding” ook een financiele tegemoetkoming bevat. Voor onze gemeente Twenterand is dat natuurlijk een welkome, maar zeker een noodzakelijke verassing.

Wilders, doe jij eens een keer normaal

"Doe eens normaal man". Ik verslikte mij letterlijk in de koffie toen Wilders deze woorden tegen onze premier Rutte uitsprak. Ik dacht, dit kan niet waar zijn en volgens mij dacht heel Nederland precies hetzelfde. Waarom zei Wilders dit eigenlijk? Was het een bewuste actie om de volledige aandacht van de Kamer en van de media wederom op te eisen? Ik denk dat hij dit echt meende, want die beschuldiging (Erdogan is een islamitische aap) zat hem echt dwars. Cohen dook meteen als een aasgier in dit verbale gevecht. Job Cohen greep de interruptiemicrofoon en gaf met zoveel woorden aan dat het gezag van premier Rutte was aangetast. Persoonlijk vond ik de opstelling van Cohen nogal sneu, want deze partijleider heeft zijn eigen gezag binnen de PvdA allang verloren. De meeste PvdA-prominenten hebben namelijk inmiddels allang gehakt gemaakt van zijn optreden als partijleider. Ook SP-leider Emile Roemer kwam met kritiek, maar vergat gemakshalve even de optredens van de voormalige partijleider Jan Marijnissen. Marijnissen vond Bert Koenders een flapdrol en riep tegen oud Kamervoorzitter Frans Weisglas "ff dimmen". Gelukkig werd het debat inzake de Algemene Beschouwingen snel hervat. Persoonlijk vind ik dat Geert Wilders een grens heeft overschreden. Hij heeft zich op dat moment gehandeld als een slechte politicus. Ten eerste heeft Wilders het sterk verdeelde CDA weer op de kast gejaagd, terwijl het CDA als coalitiepartij behoefte heeft aan intere rust. Partijleider van Haersma-Buma moet namelijk alles in het werk stellen om alle Kamerleden, inclusief de dissidenten Koppejan en Ferrier, rustig te houden. Wilders heeft deze noodzakelijke rust behoorlijk verstoord en dat gaat ongetwijfeld gevolgen krijgen voor de verhoudingen binnen deze partij. Daarnaast vergeet Wilders de zin "practise what you preach". Wilders ergert zich groen en geel als het gaat om het tanende gezag van de politiek. In plaats van het goede voorbeeld geven, breekt hij zelf het gezag van de politiek af door zo tekeer te gaan tegen notabene de premier van dit land. Hoe kan Wilders in godsnaam de volgende keer tegen de burgers zeggen: "behandel de gezagsdragers met respect". Al met al kent deze dag slechts één verliezer en dat is echt Geert Wilders. Wij staan aan de vooravond van een wereldwijde financiele crisis, de Staatsschuld stijgt met €425 per seconde. De regering moet alles op alles zetten om het land van Henk en Ingrid door deze crisis te loodsen en dat kan alleen met de toverwoorden rust, duidelijkheid en eendracht. Dit proces heeft Geert Wilders behoorlijk verstoord en in het belang van Henk en Ingrid wordt het daarom hoog tijd dat Wilders eens een keer normaal gaat doen.