Het was een mooi seizoen

Het politieke seizoen 2010/2011 is bijna ten einde en daarom is de tijd rijp om eens terug te kijken. Als ik het afgelopen jaar evalueer dan zijn er drie keerpunten geweest, die zowel voor de VVD als voor mij persoonlijk van groot belang zijn geweest.

Keerpunt 1
Trudy van Nederpelt zat perfect in haar rol als fractievoorzitter van een oppositiepartij en daarom was het ontzettend jammer, maar wel begrijpelijk, dat zij besloot om haar functie neer te leggen. Het vertrek van Trudy maakte voor mij de weg vrij om haar zetel definitief over te nemen. Met veel enthousiasme gaf ik in
eerste instantie mijn "ja-woord", maar al snel begon mijn gevoel alsnog te knagen.
Dat knagende gevoel had te maken met vier belangrijke vragen, die ik mezelf en anderen stelde:
- ben ik op dit moment rijp voor een rol als fractievoorzitter?
- kan de VVD zich een tweede tussentijds vertrek van een fractievoorzitter veroorloven als ik een baan elders kan aanvaarden?
- geniet ik gevoelsmatig het volledige vertrouwen van het bestuur en de fractie?
- is de combinatie werk/privé klaar voor deze stap?

Op deze drie prangende vragen heb ik een "nee, nog niet" moeten geven. De VVD Twenterand had tijd nodig voor stabiliteit en groei. Het zorgen voor stabiliteit en het streven naar groei kon ik met mijn leeftijd en geringe ervaring onvoldoende realiseren. De VVD Twenterand kon na mijn "nee, nog niet" Chris Walraven inzetten om die stabiliteit en politieke groei te realiseren. Ik was blij dat ik mijn rol als fractievertegenwoordiger kon blijven voortzetten. Alleen op deze manier kon ik het beste de VVD van dienst zijn en als fractievertegenwoordiger kon ik ook in alle rust de broodnodige ervaringen en kennis opdoen.

Keerpunt 2
De stap van Chris om de zetel van Trudy over te nemen is een schot in de roos geweest, want Chris heeft voor de nodige stabiliteit en groei gezorgd. Daarnaast groeit de VVD Twenterand, links en rechts proef ik veel sympathie voor ons en dat is een goed teken. Het wordt vaak vergeten, maar Chris heeft gelukkig als pensionado zeeën van tijd om zich bezig te houden met de politiek. Dat is een ongekende luxe en ook ontzettend belangrijk, want hierdoor kan de VVD Twenterand zich snel inlezen, voorbereiden en vooral snel en effectief handelen. Een mooi voorbeeld is natuurlijk het bestuursakkoord. Daarnaast is Chris een scherpe maar eerlijke debater en ook dat wordt ontzettend gewaardeerd. De burgers/pers zien graag politici die heldere taal spreken en op dat punt scoort Chris goed. Ik hoop en verwacht, dat Chris zijn rit gaat uitzitten, want hij verkeert in bloedvorm.

Keerpunt 3
Hoewel het fietspadenonderzoek in eerste instantie een groot succes was, ging dat helaas teniet in een debat. Op de één of een andere manier kon ik de lijn van de vorige twee raadsperiodes als fractievertegenwoordiger niet doorzetten. Misschien was ik wel te gretig, wilde te snel. Vanaf dat moment ben ik me meer gaan focussen op de voorbereiding en reflectie, sindsdien gaat het alleen maar beter. Ik krijg ook plezierige feedback van mijn achterban. Ik begin me ook meer en meer thuis te voelen bij de "sociale onderwerpen" en dat vertaalt zich in de manier waarop ik mijn onderwerp verwoord en hoe ik nu het debat inga.

Toekomst
De samenwerking tussen Chris en mij verloopt goed. Als (oud)ondernemer is het goed, dat Chris de financieeleconomische onderwerpen voor het komende jaar gaat doen en ik de sociale onderwerpen. Na volgend jaar is het wellicht raadzaam om wat onderwerpen te gaan wisselen. Een scheiding van onderwerpen zorgt ook voor een eigen verantwoordelijkheid. En dat voelt goed. Ik hoop dan ook dat ik met mijn onderwerpen zal scoren en de VVD Twenterand veelvuldig in de media kan laten schitteren. De VVD Twenterand zit momenteel in een flow en dat is een prettige constatering. Of deze flow uiteindelijk ook wordt vertaald naar een zetelwinst bij de eerstvolgende verkiezingen zal de tijd leren. Met de komst van Erik Kobes en Rene Snippe heeft de VVD weer meer kennis en energie in huis gekregen (in de steunfractie) en dat is voor een kleine partij als de VVD belangrijk. Het is dan ook plezierig om tweewekelijks met een grote deskundige steunfractie te discussiëren over de politieke agenda en de standpunten te formuleren die Chris en ik namens de VVD in de raad kunnen verkondigen. Na de vakantieperiode gaan we er weer vol energie en plezier tegen aan om (politieke) zaken voor de burgers van Twenterand te bewaken, te borgen en indien nodig in hun voordeel om te buigen.

Ik wens iedereen een fijne vakantie toe, in verre oorden of dichtbij huis, met veel zon en voldoende rust om weer genoeg energie op te doen voor de komende periode.

Cijfers zeggen niet alles

Toegegeven, uitgaan was ook mijn grote passie. Heel veel lol maken met de vrienden. Op de vrijdagavond met een beugel Grolsch aan het schap staan en op de zaterdagavond stappen door heel Twente. Dat waren inderdaad schitterende tijden! Echter moest ik helemaal niks van drugs hebben. Persoonlijk kende ik in mijn directe omgeving geen jongeren, die in het weekend af en toe een lijntje namen. Buiten mijn directe omgeving hoorde ik wel eens spookverhalen over jongeren die zich bezig hielden met drugs, maar dat soort gebeurtenissen bestempelde altijd als een incident. Alles wat in Twente gebeurde is een incident, alles wat in het Westen gebeurt is schering en inslag, althans dat was toen mijn mening.

Sinds ik fractievertegenwoordiger ben voor de VVD heb ik deze mening wel moeten wijzigen. In de afgelopen jaren heb ik veel verontrustende gesprekken gevoerd met jongerenwerkers, die intensief bezig zijn met verslaafde jongeren, hetzij verslaafd aan de alcohol hetzij verslaafd aan de drugs. Via deze tak van "sport" heb ik de vreselijke verhalen gehoord over jongeren die verslaafd zijn aan de drugs. Dankzij deze gesprekken heb ik dus ook alle kenmerken van het "fenomeen" GHB geleerd. Volgens de straathoekwerkers en hulpverleners zijn er verschillende oorzaken aantoonbaar waarom jongeren verslaafd raken aan de GHB en aan andere soorten drugs. Niet alleen zij, maar ook de politiek en de politie onderstrepen met dikke koeienletters de problematiek van GHB-gebruik in onze gemeente Twenterand. Met man en macht strijden zij om dit probleem de kop in te drukken. Sindsdien heb ik ook definitief de conclusie getrokken: dit zijn geen incidenten meer.

Ik ben er dan ook van overtuigd dat het probleem alleen opgelost kan worden wanneer het GHB-gebruik en andere soorten drugsgebruik niet bestempeld worden als een incident. Sindsdien ben ik ook voorbarig met het trekken van conclusies op basis van cijfers over bijvoorbeeld het aantal GHB-gebruikers. Als het om jongerenproblematiek gaat en in dit geval over drugsgebruik, dan is het namelijk erg onverschillig om te gaan leunen op de beschikbare cijfers. Want als het om dit onderwerp gaat, dan vormen deze cijfers slechts het topje van de ijsberg. De politiek, de politie en de jongerenwerkers kunnen namelijk niet alles in kaart brengen. Niet alle GHB-verslaafden van de gemeente Twenterand zijn namelijk in beeld gebracht. Sommige GHB-gebruikers zijn simpelweg onzichtbaar, daarnaast reiken de armen van de jongerenwerkers tot aan de voordeur. Wat zich achter de voordeur afspeelt is en blijft onbekend.

Het is daarom van belang om niet meteen triomfantelijk te gaan lopen zwaaien met cijfers om daarmee meteen over te gaan tot het trekken van conclusies. Voorzichtigheid is in dit geval noodzakelijk.