Egypte strakt het nieuwe Iran?

De gebeurtenissen in Tunesie en Egypte halen tegenwoordig iedere dag de voorpagina's van alle gerespecteerde kranten. Het volk heeft genoeg van de heersende macht en eist onmiddelijk het vertrek van Ben Ali en Mubarak. De eerst genoemde is het land al ontvlucht, de laatst genoemde houdt zijn poot nog stijf. Maar voor hoelang nog? Datgene wat wij op tv zien is geen normale volksopstand, maar een opstand dat neigt naar volledige anarchie. Kortom: een stuurloos, willoos, krachteloos land zonder enig perspectief. Juist in dat klimaat gedeien de extremistische groeperingen het best. De Moslimbroederschap behoort tot 1 van deze extremistische groeperingen. Deze club - die in 1928 in Egypte is gesticht - en tevens gesteund wordt door al-Qaida, streeft naar een Islamtische Rijk en een Kalifaat. De Moslimsbroederschap flirt openlijk met een machtsovername. Deze machtsovername zou nog wel eens werkelijkheid kunnen worden, omdat Egypte geen vrije, verlichte en wetsgetrouwe mensen zijn. Geen wonder ook dat Egypte de boot heeft gemist als het gaat om technologische en industriele ontwikkelingen. Daarnaast heeft de Moslimsbroederschap de wind mee, omdat Iran volledig achter hen staat. Vorige week opende de Iraanse krant Kayhan met de volgende krantenkop: "De storm van de islamitische revolutie gaat van Tunesië naar Egypte. De troon van de Farao trilt". Tot slot is de Moslimbroederschap populair, denk maar aan de 88 zetels die zij wisten te bemachtigen tijdens de verkiezingen van 2005. Wat gebeurt er wanneer de Moslimbroederschap de touwtjes in handen krijgen. Krijgen we kopie van de Iraanse revolutie uit 1979? Een voortdurende bedreiging voor de wereldvrede? Een horrorscenario voor Israel? Tot nu toe gelukkig een angstbeeld, maar wel een angstbeeld dat realiteit kan worden.

What to do? De V.S. heeft uit monde van Hillary Clinton de eerste handschoen opgepakt. Volgens haar is een democratische overgang van groot levensbelang. Alleen via deze weg kan een islamtische machtsovername voorkomen worden. Maar om dit te kunnen realiseren moet er nog veel gebeuren. Europa zou uit monde van de Europese leiders een krachtiger geluid moeten laten horen. Momenteel zijn het slechts steken van een wesp. Het is nu wachten op een verbaal kanon. Pas dan kan overgegaan worden naar doeltreffende, wijze acties. Alles in het belang van het behoud van de wereldvrede.