Job Cohen werd door de PvdA binnengehaald als de nieuwe Zonnekoning, die enerzijds de nieuwe premier van Nederland moest worden en anderzijds de opmars van Wilders moest stoppen. Volgens opiniepeilers en politicologen was dit een meesterzet, omdat zijn uitstraling en zijn bindend vermogen erg aansprak bij het publiek. Daar hebben zij gelijk in gekregen, want de partij steeg onmiddelijk naar ruim 30 zetels. De PvdA dacht eindelijk goud in handen te hebben. Doordat Cohen met veel bombarie werd binnengehaald keek iedereen reikhalzend uit naar zijn eerste televisieoptreden als leider van zijn PvdA. Het programma NOVA werd zijn eerste podium, het werd meteen ook zijn eerste struikelblok. Cohen sloeg meteen een modderfiguur door geen antwoorden te geven op een paar simpele financieel-economische vragen. Tijdens de landelijke verkiezingsdebatten maakte Cohen ook al geen al te beste indruk. Tijdens de één-op-één debatten leek Cohen behoefte te hebben aan een logopedist. Daarnaast werd zijn imago als financieel-onbenul wederom bevestigd. Alle hoop werd daarom maar gevestigd voor het integratiedebat met Geert Wilders. Ook in dat debat raakte Cohen niet in vorm, dat kwam natuurlijk ook omdat Wilders zijn slachtofferspositie weer uitermate goed benutte. Zijn gestuntel kreeg ook zijn vervolg tijdens de onderhandelingen voor een nieuw kabinet. Cohen groef meteen zijn eigen graf door een kabinet met het CDA en de VVD meteen te blokkeren. Hij vestigde namelijk al zijn hoop op een paars plus kabinet, maar iemand met een beetje politiek inzicht kon al meteen vermoeden dat Rutte daar totaal geen zin in had. Het uitsluiten van andere partijen pakte volledig verkeerd uit, want niet lang daarna werd het kabinet VVD-CDA met de PVV als gedoogpartner werkelijkheid.
Ook als leider van de oppositiepartij slaat Cohen momenteel nog geen deuk in een pakje boter. Aan alles is te zien dat Cohen geen echte politicus is. Dit beeld wordt momenteel door iedereen bevestigd en last but nog least ook nog eens door PvdA-coryfee Bram Peper. Zijn falen werd afgelopen week nog erger door het lijden van het Joodse volk ten tijde van de WO II naar voren te halen om de positie van de moslims weer te geven. Helaas is Cohen nummertje zoveel die deze vergelijking durft te maken, maar dat zijn wij eerlijk gezegd ook wel gewend van deze socialisten. Cohen - notabene van Joods komaf - had beter moeten weten. Bij het aanhoren van deze uitspraak hadden Sociaal Democraten als Willem Drees en Joop den Uyl zich meteen in hun graf omgedraaid. Terecht trouwens dat de pers en politiek van links tot rechts zijn uitspraak meteen hebben neergesabeld.
Cohens geblunder heeft niet alleen een negatief effect op het aantal zetels van de PvdA, maar ook zijn eigen populariteit staat onder grote druk. Cohen werd bijvoorbeeld slechts 12e voor de verkiezingen 'politicus van het jaar'. Zijn grootste vijand Wilders werd notabene 1e. Dat is niet alleen zuur voor Cohen, maar ook voor de partij die voor de provinciale verkiezingen van volgend jaar een goed figuur moet slaan. Momenteel lijkt er niet op dat Cohen het tij kan keren en dat is een hard gelach voor de partij, die dacht met Cohen een meesterzet te hebben gedaan. Job Cohen moet oppassen dat het niet schaakmat wordt gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten