Nog één keer 2010

2010 is bijna afgelopen en zo vlak voor de kerstdagen is de tijd rijp om het politieke jaar 2010 eens rustig door te gaan nemen.

Het jaar 2010 stond natuurlijk in het teken van de gemeenteraadsverkiezingen. De enthousiasme was bij iedereen bijzonder groot om op 3 maart 2010 een goed resultaat neer te gaan zetten. Daarnaast was de overtuiging bij iedereen aanwezig dat de VVD Twenterand sinds 1998 weer eens 3 zetels kon halen. Die gedachte was zeker niet onlogisch, omdat in 2009 en in 2010 enkele succesvolle interne wijzigingen zijn doorgevoerd. Denk bijvoorbeeld aan de overstap van de LLT naar de VVD. Terugkijkend was die overstap een heel mooi proces. Ook de komst van Jan Veerenhuis en Chris Walraven legde ons geen windeieren. Na een korte periode was iedereen overtuigd van de politieke kennis en vaardigheden van deze twee personen. Wibe Verboom en Roge von Piekartz waren echter niet overtuigd. Terugkijkend zijn de twijfels van Wibe en Roge echt serieus genomen, er zijn namelijk een aantal verhelderende gesprekken met hen gevoerd. Op basis van deze gesprekken was iedereen overtuigd dat zowel Wibe als Roge bijgedraaid waren. Bij de verdeling van de verkiezingsdebatten ging het alsnog mis. Wibe wilde met onmiddelijke ingang vertrekken en was niet meer in staat om een helder gesprek te gaan voeren. Het bestuur stond gewoonweg machteloos. Dat Wibe uiteindelijk vertrok, had natuurlijk te maken met de angst om zijn 2e zetel kwijt te raken. Wibe zag in Chris Walraven zijn grootste vijand. In plaats van een gezonde concurrentiestrijd koos Wibe, zijn vrouw en de familie von Piekartz voor de achterdeur. Vervolgens nam Wibe de gok om via Ton alsnog een zetel te gaan bemachtigen. Wibe gokte maar verloor uiteindelijk alles. Gezien ons zetelaantal en het vertrek van Trudy, had Wibe nu fractievoorzitter kunnen worden. Dat maakt voor hem de situatie alleen maar pijnlijker. Toch heb ik zeker geen medelijden met hem. Het pluche zat hem inderdaad lekker, maar hij kon er niet mee omgaan. In dat opzicht heeft Wibe gehandeld als een slechte politicus, omdat hij het starrige behoud van zijn pluche preveleerde boven de partij en last but not least boven de burger. Hopelijk keert hij niet meer terug bij de VVD, want een echte VVD'er verlaat nooit zijn huis.

Ondanks het gerommel met Verboom, verliep de campagne uitstekend. Er werd goed samengewerkt en de VVD stond zijn mannetje tijdens de verkiezingsdebatten. Toch werden de verkiezingen geen succes. De VVD zakte van 2 naar 1 zetels. Ondanks het harde werken heeft de LLT te weinig gepresteerd als oppositiepartij. De kiezer heeft te weinig daden gevonden en daarom zijn wij afgestraft. Het overlijden van Herman Slot had natuurlijk ook veel impact, maar mag niet als hoofdreden meegenomen worden. De teleurstelling bij deze verkiezingsnederlaag was bij iedereen en uiteraard ook bij mij erg groot. Ondanks dat ik geen zetel kreeg, kijk ik toch met een goed gevoel terug op de campagne. Achteraf had ik meer tijd vrij willen maken voor de campagne, maar vanwege mijn afstudeerperiode zat er dat helaas niet in. Toch hield de teleurstelling bij mij niet lang stand, want door mijn stemmenaantal (175) werd ik op 6 april alsnog beedigd als fractievertegenwoordiger.

Na de verkiezingen werd Trudy de nieuwe fractievoorzitter, ik de fractievertegenwoordiger en Chris Walraven werd de drijvende kracht achter Trudy en mij. Terugkijkend was dat een succesvolle combinatie. In mijn ogen zat Trudy helemaal in haar element. Ik heb haar nog nooit zo vrij en scherp zien debatteren. Haar soepele opstelling had in mijn ogen te maken met de vrije rol die zij als raadslid van een oppositiepartij heeft gekregen. Zij was ook eindelijk verlost van de beklemmende teugels van de vorige coalitiegenoten. Ondanks dat de VVD Twenterand weer de vleugels kreeg, werden wij eind mei opgeschrikt door het overlijden van Freek Becker. Hoewel hij ernstig ziek was, kwam zijn overleden toch vrij onverwachts. Erg treurig dat wij op deze wijze afscheid moesten nemen van een markante liberaal. Als raadslid en als wethouder heeft hij veel voor de partij betekend. Met zijn kennis en ervaring kon hij de partij altijd voorzien van de nodige impulsen. Freek Becker was ook iemand, die af en toe ook een stevige reprimande kon geven. Daardoor wist ik ook meteen waar ik aan toe was. Ik bewaar veel goede herinneringen aan Freek Becker.

Inmiddels deed het zomerreces zijn intrede. Tijdens dat reces gaf Trudy van Nederpelt aan te willen stoppen als raadslid van de VVD Twenterand. De verbazing was bij ons onzettend groot, ook omdat Trudy helemaal in haar element zat. Ook in dit geval zag niemand haar besluit aankomen, logisch ook want niemand was op de hoogte van haar situatie. Toch wilde zij onmiddelijk stoppen, want haar drukke werk- en privesituatie viel niet te combineren met het werk als raadslid. Hoewel het mosterd na de maaltijd is, heb ik mij toentertijd wel eens afgevraagd of Trudy niet voor 3 maart had kunnen stoppen. Toch heb ik veel respect voor haar moeilijke besluit, want Trudy was iemand die er altijd vol voor wilde gaan. Na het besluit van Trudy waren alle ogen op mij gericht, want volgens de kieswet was ik de eerste persoon die Trudy's zetel kon opvolgen. Terugkijkend was dat een ontzettend moeilijke keuze, enerzijds was dit natuurlijk een uitdaging, maar anderzijds twijfelde ik of dit wel het goede moment was. Uiteindelijk hield ik er teveel twijfels aan over en daarom heb ik het niet gedaan. Sinds mijn besluit heb ik er geen seconde spijt gekregen.

Mijn "nee" maakte de weg vrij voor Chris Walraven. Het is hem gegund, want het afgelopen jaar heeft hij het vuur uit zijn sloffen gelopen. Chris bleek snel een aanwinst te zijn voor de gemeenteraad. Hij verstaat namelijk de kunst om op een luchtige manier zijn standpunt duidelijk te maken, daarnaast kan hij ook ontzettend scherp luisteren. Goed kunnen luisteren mag gerust als een kerncompetentie beschouwd worden om als politicus goed te kunnen functioneren. De afgelopen maanden keerde de rust eindelijk terug in de VVD. De samenwerking tussen de fractie en het bestuur verloopt uitstekend en de VVD heeft al aardig wat onderwerpen op de agenda gezet. Denk bijvoorbeeld aan de Cogas-gelden, burgerparticipatie, het fietspadenonderzoek en alle financieel georienteerde onderwerpen. Daarnaast laten wij ook vaak ons gezicht zien, denk bijvoorbeeld aan de bustour door Twenterand, het bezoek aan het glazen cafe en het open huis bij de stichting jongerenwerk te Den Ham.

De VVD is momenteel goed bezig en het is voor mij een goed voornemen om deze lijn ook dit jaar door te gaan trekken.

Bruisend Vroomshoop

Vanavond even langs geweest bij het Glazen Cafe in Vroomshoop. Cafe Kremer zat hutje mutje vol, er was veel gezelligheid, veel (goede) muziek, het bier dat gretig de kelen spoelde en last but not least een aantal superenthousiaste mensen die zitting hebben genomen in het Glazen Cafe. Alles in het teken voor het goede doel. Hulde voor de organisatoren! Het beeld dat in Vroomshoop veel leven in de brouwerij is, werd deze avond weer eens bevestigd.

Van een meesterzet naar schaakmat

Job Cohen werd door de PvdA binnengehaald als de nieuwe Zonnekoning, die enerzijds de nieuwe premier van Nederland moest worden en anderzijds de opmars van Wilders moest stoppen. Volgens opiniepeilers en politicologen was dit een meesterzet, omdat zijn uitstraling en zijn bindend vermogen erg aansprak bij het publiek. Daar hebben zij gelijk in gekregen, want de partij steeg onmiddelijk naar ruim 30 zetels. De PvdA dacht eindelijk goud in handen te hebben. Doordat Cohen met veel bombarie werd binnengehaald keek iedereen reikhalzend uit naar zijn eerste televisieoptreden als leider van zijn PvdA. Het programma NOVA werd zijn eerste podium, het werd meteen ook zijn eerste struikelblok. Cohen sloeg meteen een modderfiguur door geen antwoorden te geven op een paar simpele financieel-economische vragen. Tijdens de landelijke verkiezingsdebatten maakte Cohen ook al geen al te beste indruk. Tijdens de één-op-één debatten leek Cohen behoefte te hebben aan een logopedist. Daarnaast werd zijn imago als financieel-onbenul wederom bevestigd. Alle hoop werd daarom maar gevestigd voor het integratiedebat met Geert Wilders. Ook in dat debat raakte Cohen niet in vorm, dat kwam natuurlijk ook omdat Wilders zijn slachtofferspositie weer uitermate goed benutte. Zijn gestuntel kreeg ook zijn vervolg tijdens de onderhandelingen voor een nieuw kabinet. Cohen groef meteen zijn eigen graf door een kabinet met het CDA en de VVD meteen te blokkeren. Hij vestigde namelijk al zijn hoop op een paars plus kabinet, maar iemand met een beetje politiek inzicht kon al meteen vermoeden dat Rutte daar totaal geen zin in had. Het uitsluiten van andere partijen pakte volledig verkeerd uit, want niet lang daarna werd het kabinet VVD-CDA met de PVV als gedoogpartner werkelijkheid.

Ook als leider van de oppositiepartij slaat Cohen momenteel nog geen deuk in een pakje boter. Aan alles is te zien dat Cohen geen echte politicus is. Dit beeld wordt momenteel door iedereen bevestigd en last but nog least ook nog eens door PvdA-coryfee Bram Peper. Zijn falen werd afgelopen week nog erger door het lijden van het Joodse volk ten tijde van de WO II naar voren te halen om de positie van de moslims weer te geven. Helaas is Cohen nummertje zoveel die deze vergelijking durft te maken, maar dat zijn wij eerlijk gezegd ook wel gewend van deze socialisten. Cohen - notabene van Joods komaf - had beter moeten weten. Bij het aanhoren van deze uitspraak hadden Sociaal Democraten als Willem Drees en Joop den Uyl zich meteen in hun graf omgedraaid. Terecht trouwens dat de pers en politiek van links tot rechts zijn uitspraak meteen hebben neergesabeld.

Cohens geblunder heeft niet alleen een negatief effect op het aantal zetels van de PvdA, maar ook zijn eigen populariteit staat onder grote druk. Cohen werd bijvoorbeeld slechts 12e voor de verkiezingen 'politicus van het jaar'. Zijn grootste vijand Wilders werd notabene 1e. Dat is niet alleen zuur voor Cohen, maar ook voor de partij die voor de provinciale verkiezingen van volgend jaar een goed figuur moet slaan. Momenteel lijkt er niet op dat Cohen het tij kan keren en dat is een hard gelach voor de partij, die dacht met Cohen een meesterzet te hebben gedaan. Job Cohen moet oppassen dat het niet schaakmat wordt gezet.

Sterk werk van Stichting Jongerenwerk Den Ham

De Hammenaarse Stichting Jongerenwerk hield vandaag Open Huis. Onlangs heb ik van deze stichting een uitnodiging gekregen en ben daar natuurlijk ook op ingegaan. Hoewel het buiten vrij koud was, liep het bij dit jeugdhonk niet storm. Desondanks was de sfeer gezellig waarin iedereen kennis met deze stichting kon maken. Vanmiddag heb ik met één kartrekker van dit jeugdhonk gesproken over de oorsprong van de stichting en over de doelen die zij recentelijk hebben behaald. Een belangrijk doel was natuurlijk de bouw van dit jeugdhonk. Dit ging natuurlijk niet zonder slag of stoot, maar met een flinke dosis enthousiasme kom je tegenwoordig al een heel eind. Ook de grote groep vrijwilligers die bij de bouw van dit jeugdhonk betrokken waren, is natuurlijk opvallend. Het resultaat van deze bouw is natuurlijk om door een ringetje te halen. Deze stichting heeft met weinig middelen grootste prestaties behaald. Alles in het belang van de leefbaarheid van het dorp.

De kracht van humor

De behandeling van de programmabegroting was een tijdrovend schouwspel, maar Chris heeft uit monde van de VVD een goed verhaal neergezet. Hier en daar greep onze fractievoorzitter naar de interruptiemicrofoon en kreeg hij vervolgens de lachers op zijn hand. Humor in de politiek Twenterand, het kan gelukkig nog. Ook in de Treveszaal proberen politici dikwijls een Herman Finkers-grap na te bootsen, hetgeen niet altijd even een succes is. Maar toch, een grap in de Tweede Kamer is vaak een aangenaam, ontwapend moment tijdens een gespannen debat waarin iedereen elkaar de loef probeert af te steken. Ook tijdens het messcherpe debat over het regeer- en gedoogakkoord, was het af en toe gieren en brullen. Erg opvallend dat juist dit debat werd bestempeld als het beste debat sinds jaren. Toch waren er critici die menen dat humor in de Tweede Kamer "not done" is. Zij denken dat wereldproblemen alleen opgelost kunnen worden in een sfeer van strakke blikken. Winston Churchill zei ooit: "de beste manier om een probleem op te lossen is de humor ervan te ontdekken". De wereldgeschiedenis heeft gelukkig aangetoond dat Churchill gelijk heeft gekregen. Humor heeft weldegelijk een zalvende werking ten tijde van crisis. De ontmoeting tussen de twee wereldleiders Boris Jeltsin en Bill Clinton in 1995 is daar een treffend voorbeeld van. De moeizame samenwerking tussen Rusland en Amerika werd tijdens een live uitgezonden ontmoeting tussen Jeltsin en Clinton opgelost door één simpel grapje. Beide heren schoten in de slappe lach, een moment dat niemand ooit had kunnen bedenken. Deze beelden zijn inmiddels legendarisch geworden. Wie weet krijgen we binnenkort een soortgelijke ontmoeting tussen de leiders van Israel en Palestina met een lachsalvo als sluitstuk.

Het college van B&W speelt Russische roulette

Enkele weken geleden zijn wij begonnen met het doorspitten en bespreken van de programmabegroting. Het doornemen van deze begroting is zeer tijdrovend, maar wel van groot belang belang om het financiele huishouden voor de komende jaren in kaart te brengen. Met de financiele zware tijden voor de deur, zal deze programmabegroting een nog zwaarder accent krijgen. Onze inhoud over dit programmabegroting laat ik natuurlijk nog even in het midden, maar u mag ervan uitgaan dat wij geen voorstander zijn van "potverteren". Althans dat zeggen wij, want volgens wethouder Idzinga blijven de basisvoorzieningen in stand. Warme woorden van deze man, maar is dat realistisch? De landelijke bezuinigingen gaan de gemeenten keihard treffen. De gemeente Westland gaat in vier jaar tijd 17 miljoen bezuinigen, Lelystad en Naarden 10 miljoen, Zwolle 11 miljoen en Rotterdam maar liefst 600 miljoen. Door deze bezuinigingen zullen helaas vele speeltuinen, buurthuizen, zwembaden en bibliotheken gaan verdwijnen. Volgens de Vereniging Openbare Bibliotheken blijkt dat 93% van de bibliotheken te maken krijgen met bezuinigingen. Dit was maar een kleine opsomming voor datgene wat er komen gaat. Wanneer je naar deze cijfers kijkt, is de belofte van Idzinga erg riskant en vooralsnog totaal niet realistisch. Met deze woorden speelt Idzinga Russische roulette. Arme Idzinga, was hij maar lid geworden van de VVD.

Uiteraard spreekt Idzinga namens het college, dus ook de overige heren van het college hebben blijkbaar zand in hun ogen gekregen. Ik ben razend benieuwd hoe het college deze belofte waar gaat maken. Wanneer deze heren hun belofte niet in kunnen lossen, dan kunnen ze nog altijd het nummer van Hans Klok raadplegen. Wanneer de trucjes van Hans weinig helpen, dan kunnen ze nog altijd de helpdesk van de VVD benaderen.

De toon van Marcel van Dam

Enkele minuten geleden heb ik wederom een uitzending gezien van Pauw&Witteman. Tijdens deze uitzending waren onder andere Hans van Baalen (VVD) en oud PvdA-politus Marcel van Dam te gast. Deze uitzending stond in het teken van het debat over het regeer- en gedoogakkoord, dat momenteel in de Tweede Kamer nog gaande is. Uiteraard ging het niet over de inhoud, maar over het optreden van Geert Wilders. De zure Marcel van Dam kon het natuurlijk niet laten om Geert Wilders te beschuldigen van racisme, polarisering en het wegzetten van miljoenen moslims. Tot slot gaf hij aan een enorme hekel te hebben aan de toon waarmee Geert Wilders tot op heden succesvol politiek bedrijft. Toen Marcel van Dam begon over de toon, moest ik snel terugdenken aan het legendarische Lagerhuisdebat van de VARA uit 1997 tussen Marcel van Dam en Pim Fortuyn over de "Islamisering van de Nederlandse Cultuur". Tijdens dat "debat" sloegen bij van Dam alle stoppen door en in alle razernij schold hij Pim Fortuyn uit voor een minderwaardig mens. Een minderwaardig mens, volgens de Duitse van Dale betekent dat een "Untermensch". Dat was de toon van Marcel van Dam en op deze manier bedreef van Dam de politiek. Wij mogen ontzettend blij zijn dat de toon van deze (s)linkse van Dam niet meer op politiek niveau te horen valt.

Gevestigde partijen in zwaar weer

Het CDA verkeerd in troebel vaarwater. Eerst verloor het CDA 20 zetels en daarna zorgden vele CDA-prominenten voor interne onrust over de eventuele samenwerking met die "Duivelse Wilders". Deze onrust zorgden ervoor dat Klink en consorten gekozen hebben om hun onvrede in het openbaar te uiten. Tuurlijk hebben zij de vrijheid om binnenkamers kritiek te leveren over de formatie, maar zorg ervoor dat de kritiek intern blijft. Een blunder van formaat natuurlijk dat de media deze brief heeft opgepikt. Deze actie zegt natuurlijk ook iets over de vertroebelde hechtheid van het CDA. Ongekend voor een partij die jarenlang garant stond voor interne stabiliteit, zelfs na het drama van '94 waarin het CDA ook 20 zetels verloor. Wat duidelijk moge zijn is dat Klink met deze brief zijn ruiten heeft ingegooid. Hij kan zijn koffers pakken en zijn geluk elders gaan beproeven. De situatie van de Kamerleden Ferrier en Koppejan is onduidelijk, maar als ik voorzitter Bleker was, dan had ik het vertrouwen in deze twee allang opgezegd. Het gedonder binnen het CDA is typerend voor de overige traditionele partijen.

Hoewel het nu vrij rustig is binnen het PvdA-kamp, is deze partij ook hevig in verval geraakt. In 1995 vond de PvdA-top het dringend nodig om de ideologische veren van zich af te schudden, sindsdien is deze partij totaal vervreemd geraakt van de gewone man. 'Staatshoofd' Wim Kok kon deze sluimerende crisis buiten de boord houden, maar na de komst van Ad Melkert zakte de PvdA als een plumppudding in elkaar. De burgers voelden zich niet meer thuis bij de Partij van de Arbeid en kozen massaal voor een man die de taal van het volk sprak. De Fortuyn-revolte was begonnen en de PvdA was volledig de weg kwijt. Melkert verliet gedesillusioneerd de politiek en nieuwkomer Wouter Bos nam het stokje over. De PvdA wilde lessen trekken uit de komst van Fortuyn, maar wat heeft blaffen zin als je nooit doorbijt?
De PvdA wilde bijvoorbeeld kritischer zijn tegenover de problemen van de multiculturele samenleving, maar daar bleef het eigenlijk ook bij. Op geen enkele wijze steunden zij beleidsvoorstellen om de problemen van de multiculturele samenleving op te lossen. Ook weigerden zij de kern van het probleem onder ogen te zien. Deze klepogen-politiek zorgden voor vele kolderieke media-optredens. Oude fossielen zoals van Thijn, van Dam en Pronk die telkens maar weer de verrijking van de multiculturele samenleving bleven ophemelen en de PvdA-ministers en Kamerleden die geen raad wisten met Wilders en consorten. Ook de huidige voorman Cohen blijkt geen klasbak. De stuntelende optredens tijdens de verkiezingen en zijn grijze imago doen de partij vooralsnog geen goed.

Na jaren van depressie is de VVD weer happy. Net als de PvdA had ook de VVD duidelijk moeite met het vinden van de juiste route na de Fortuyn-revolte. Tijdens de opkomst van Fortuyn ging Hans Dijkstal als partijleider af als een gieter. Sinsdien heeft de VVD het geprobeerd met Gerrit Zalm en Jozias van Aartsen, maar ook dat bleek geen succes. De interne perikelen rondom Geert Wilders en Rita Verdonk zorgden ervoor dat de VVD serieus in de degradatiezone verkeerde. Na de komst van "new kid" Rutte steeg de VVD weer en boekte een knappe prestatie door de verkiezingswinst in de wacht te slepen. Desondanks blijft het oppassen voor de VVD. De formatiepogingen halen continu de eindstreep niet en de opmars van Wilders blijft net zoals bij het CDA voor de nodige onrust zorgen. Safety first dus voor de VVD.

Het is een feit dat de gevestigde partijen het moeilijk hebben. Enerzijds weten de PvdA en het CDA geen raad met de opkomende populistische partijen en anderzijds zijn zij op zoek naar de juiste identiteit. Daarnaast moet de VVD oppassen dat het niet verstrikt raakt in het succes van Wildes. Deze problemen dragen ertoe bij dat de vorming van een nieuw stabiel kabinet uiterst complex is. De vorming van een stabiel kabinet is alleen mogelijk wanneer de gevestigde partijen zelf stabiel zijn.

Koningskoppel

Mijn zetelrecht heb ik afgelopen donderdag overgedragen aan de nummer drie van de verkiezingslijst: Chris Walraven. Deze markante "coming man" was vorig jaar begin september voor het eerst te gast bij de fractievergadering. Tijdens deze vergadering maakte hij zijn politieke ambities kenbaar en daar bleef het zeker niet bij. In de maanden daarop profileerde hij zich nadrukkelijk binnen de fractie en binnen de grenzen van de gemeente Twenterand. Bij de meeste - en ondergetekende - dwong hij daarmee respect af. Tijdens de verkiezingscampagne bleek Chris een waardig kandidaat-raadslid. Hij mengde zich nadrukkelijk in de verkiezingsstandpunten en was één van de betere debaters tijdens het laatste verkiezingsdebat.

Na het vertrek van Trudy en mijn 'nee' wordt Chris Walraven de nieuwe fractievoorzitter en raadslid van de VVD Twenterand. De komende tijd zal ik als fractievertegenwoordiger hem zo goed mogelijk ondersteunen. Binnenkort wordt een portefeuilleverdeling gemaakt, waarin ik een aantal onderwerpen voor mijn rekening neem. Het streven is om zoveel mogelijk te mengen in tal van belangrijke onderwerpen en wie ons een beetje kent, weet dat wij niet beroerd zijn voor een potje scherp debatteren. Daarnaast zijn wij allebei van mening dat progessief denken tot de VVD-hersenen behoren. Deze denkwijze willen wij vertalen door zelf onderzoeken te gaan verrichten in samenwerking met de burgers van Twenterand. Op deze manier wordt er tegelijkertijd ook een burgerparticipatiesausje over de verschillende onderzoeken gegoten. Het fietspadenonderzoek is een goed voorbeeld van een onderzoek dat door de VVD zelf is opgesteld in samenwerking met de jongeren van het Noordik te Almelo.

Op deze manier willen wij de VVD Twenterand binnen deze gemeente profileren. De meeste reacties van de burgers op de website van de Tubantia geven aan dat er een nieuw koningskoppel is geboren. Eerlijk gezegd ben ik daar ook wel van overtuigd.

Een belangrijke knoop doorgehakt

Vorige week donderdag heeft Trudy van Nederpelt besloten om haar werk als raadslid en fractievoorzitter op te zeggen. De redenen zijn inmiddels bekend en heb respect voor haar genomen beslissing. Vlak na haar beslissing stond ik voor de keuze om haar raadszetel wel of niet over te nemen. Afgelopen weekend heb ik - ondanks mijn scriptie - in alle rust over deze keuze nagedacht. Op papier heb ik alle voor- en nadelen genoteerd en diep naar mijn hart geluisterd. Uiteindelijk was mijn keuze om het niet te doen, hoe graag ik het ook wilde. Momenteel ben ik nog druk bezig met mijn scriptie en sta vervolgens ook aan de vooravond van een maatschappelijke carierre. De invulling van mijn maatschappelijke carierre kan natuurlijk alle kanten op aangezien ik natuurlijk niet weet waar ik kom te werken en waar ik kom te wonen. De onzekerheid over deze invulling in combinatie met de volledige verantwoordelijkheid als fractievoorzitter voor de VVD Twenterand vind ik niet wenselijk. De gemeenteraad van Twenterand heeft baat bij raadsleden die over een
een stabiel werk-prive verhouding beschikken. Een stabiele werk-prive verhouding heb ik nog niet en om die reden kan ik mij als VVD-fractievoorzitter onmogelijk 100% inzetten voor een beter Twenterand. Om die reden heb ik dus besloten om af te zien van mijn recht om de raadszetel over te nemen.

Vorige week maandag heb ik dus dit besluit genomen. Een keuze wat mij overigens tot grote tevredenheid stemt. Keuzes maken, heldere knopen doorhakken, iets wat het huidige college van CDA en GBT momenteel nalaat.

Het gelijk van Bram Peper

PvdA-prominent Bram Peper voorspelde vlak na de gemeenteraadsverkiezingen van 2002 dat sinds de komst van Pim Fortuyn het politieke speelveld aan het versplinteren is.
De winst van Leefbaar Fortuyn kwam doordat de traditionele partijen geen raad wisten met de onvrede van de samenleving. Volgens Peper was dit slechts het begin van een grote politieke aardverschuiving. Acht jaar later heeft hij gelijk gekregen, want de onvrede onder de bevolking is gebleven en een aansluitend antwoord van de gevestigde partijen bleef uit. Dit heeft geresulteerd in een versnippering van het politieke speelveld en de winst van de PVV. Anno 2010 is de PVV van Wilders een serieus regeringskandidaat. Het huidige politieke systeem is volledig verdeeld geraakt. Peper voorzag een ontwikkeling waar anderen volledig blind voor waren. Wij zijn terecht gekomen in een volledige politieke aardverschuiving.

Oneerlijk

Tegenwoordig is er een overdaad aan forums waar de burger zijn mening op de politiek kan spuien. Dat vind ik de kracht van de democratie. Het is belangrijk dat de politiek zich mengt in de bestaande (politieke) forums. Op deze manier kan de politiek het gevoel van de samenleving peilen.

Persoonlijk mag ik graag de meningen lezen op de website van de Tubantia. De meeste meningen van burgers zijn redelijk genuanceerd en doordacht. Enkele berichten slaan volledig de plank mis. Dit kan pure onwetendheid zijn, want niet iedere burger kent de politieke dossiers van A t/m Z uit zijn hoofd. Dit geeft natuurlijk ook helemaal niks. Wat wel een kwalijke zaak is, dat sommige berichten bewust onwaarheden spuien. De auteur van dat soort berichten wil daarmee zoveel mogelijk mensen achter zich krijgen, of om een politieke partij in kwestie te schaden.

Enkele weken geleden laaide de discussie over het aantal wethouders weer op. De VVD heeft gezegd dat 3 wethouders tot de mogelijkheden moet behoren. Dat vond het GBT ook, maar na de verkiezingen draaiden zij volledig bij door te kiezen voor 4 wethouders. Terecht dat wij daar onze vraagtekens bij hebben gezet. Deze discussie werd natuurlijk op de voet gevolgd door de burgers. Eén persoon (wellicht een GBT-fan) kon onze kritiek niet bekoren en ging op zoek om de VVD te dwarsbomen. Daarin gebruikte deze man of vrouw een filmpje van het eerste verkiezingsdebat onder leiding van de heer Pape. Dhr. Pape vroeg aan eenieder of de burgemeester een portefeuille economische zaken moet hebben. Zowel Dhr. Visser van de PvdA als Dhr. Engels van het GBT gaven daar een halfbakken antwoord op. Ik gaf in een opwelling aan dat er voor die portefeuille een extra wethouder moet komen, maar ik versprak mij echter. Vervolgens corrigeerde ik mij door aan te geven dat één van de wethouders de portefeulle economische zaken in zijn bezit moet hebben. Iedereen heeft mijn correctie begrepen, behalve de onbekende persoon in kwestie. Op basis van mijn uitspraak heeft hij de conclusie getrokken dat ik heb gepleit voor een 5e wethouder. Om dit wereldkundig te maken heeft de persoon in kwestie dit fragment op youtube gezet met als titel: de VVD wilde zelfs 5 wethouders.

Hij heeft het recht om dit te doen, maar het is oneerlijk omdat zijn conclusie niet op de waarheid berust. Ik ga niet vragen om dit filmpje te verwijderen, maar ik wil hem wel graag spreken om over dit onderwerp te praten. Daarom roep ik het volgende op: beste man, geef aan wie je bent door mij te mailen op het volgende adres: reiniergeerligs@hotmail.com. Op deze manier kunnen wij een afspraak maken om over dit onderwerp te gaan praten. Ik ben benieuwd!!

Symboolpolitiek

Een klein persbericht in de krant kan al voor veel beroering zorgen. Het persbericht ging over de bezuinigingen op de fractievertegenwoordigers van zowel de VVD als van de SGP. Logisch dat er bezuinigd moet worden op de politieke kerk van Twenterand, maar waarom toch op de fractievertegenwoordigers? Ik vraag me in vredesnaam af wat er op die post te bezuinigen valt! Ik, als fractievertegenwoordiger krijg €80,- in de maand. Daarnaast heb ik een laptop tot mijn beschikking. Let wel: het gaat om een leen-laptop. Wanneer mijn periode als fractievertegenwoordiger erop zit, breng ik deze laptop keurig weer terug. Het interesseert me geen cent dat ik geen vergoeding meer krijg, want politiek is een roeping en geen bijbaan. Waar ik mij wel aan irriteer is dat het college hardhandig de oppositie de nek omdraait, door de fractievertegenwoordigers weg te bezuinigen. Zowel Ben Enberts van de SGP als Trudy van Nederpelt van de VVD mogen na deze bezuiniging het raadswerk in hun eentje opknappen. De praktijk leert mij dat op een raadsavond één raadslid maar één onderwerp tegelijk kan behandelen, terwijl tijdens het raadsdebat meerdere onderwerpen tegelijk op de agenda staan. Een armlastige situatie natuurlijk, want de VVD wil zich natuurlijk op alle punten meedebatteren. Op deze manier kan er nooit op een fatsoenlijke manier gedebatteerd worden, terwijl het CDA en de GBT wel een stevige oppositie kan gebruiken.

Het meest irritante is de verkapte vorm van solidariteit met de burger. Onder het mom van: de politiek bezuinigt op de burger en daarom bezuinigt de politiek zichzelf is totaal misplaatst. Op de website van de Tubantia is duidelijk te lezen dat de burger niet in deze vorm van schijnbezuiniging intrapt. De burger heeft goed in de gaten dat dit wit voetje het doel heeft om de oppositie te verarmen.

Nieuw complex “Mon Repos” stap in de goede richting

Ik verwacht dat vanavond het bestemmingsplan Vriezenveen Centrum “Mon Repos” vastgesteld kan worden. Dit bestemmingsplan voorziet in het realiseren van 2 gebouwen aan zowel de Westeinde als aan de Koningsweg. Elk gebouw biedt ruimte voor 12 appartementen.

Als je een mooi centrum wilt is, het belangrijk dat de aanwezige winkels zoveel mogelijk centraal komen te liggen. Dit is natuurlijk niet in drie stappen realiseerbaar, maar de vervallen panden of de lege plekken op de A1 locatie kunnen natuurlijk wel opgevuld worden met nieuwe winkels en/of woningen. Daarom is dit nieuwe appartementencomplex met daaronder ruimte voor winkels een stap in de goede richting. Voor het centrum van Vriezenveen is dit een enorme aanwinst. Wel hoop ik - en natuurlijk ook heel VVD Twenterand - dat de plaatselijke ondernemers zich daar gaan vestigen. Op deze manier stimuleer je ook de lokale economie.

Met de komst van dit multifunctionele complex begint het centrum van Vriezenveen steeds meer een smoel te krijgen. Denk hierbij ook aan de opening van het nieuwe terras van het Wapen van Vriezenveen. Het voormalige Rusluie Villa “Mon Repos”, te herkennen aan de neo-classistische bouwstijl, behoorde tot één van de fraaiste panden van de gemeente Twenterand. Deze neo-classistische bouwstijl was te zien aan het afgeknotte schilddak en de potemkin-gevel als aanzicht. De VVD Twenterand hoopt dat de nieuwe bouwstijl een waardige vervanger is van de bouwstijl van Mon Repos. Mocht het zo zijn dat de ontwerpers nog twijfelen over de type bouwstijl, dan wil de VVD Twenterand deze ontwerpers ter inspiratie meenemen naar het Wapen van Vriezenveen, het oude gemeentehuis in Vriezenveen of de huidige Rabobank in Den Ham.

Wat betreft dit bestemmingsplan is niet alles koek en ei. De verkeersintensiteit zal zeker toenemen bij de komst van dit complex. Deze druk is nu al toegenomen, nadat de nieuwe Rabobank aan het Westeinde werd geopend. Daarom is het belangrijk dat de verkeerstoename rondom het Westeinde meegenomen wordt naar de verkeersvisie Vriezenveen. Desalniettemin is dit nieuwe complex niet alleen een aanwinst voor Vriezenveen, maar ook voor heel Twenterand.

En de winnaar is de VVD

Op 9 juni jongstlede klokslag 23.00 konden Chris, Jan, Trudy, Ed en ik het glas heffen op de winst van de VVD. Twee jaar uitstekende oppositie en een grandiose verkiezingscampagne zorgden ervoor dat de VVD voor het eerst in de historie de grootste partij van Nederland werd. Mark Rutte en co hebben uitstekend werk verricht. De duidelijke verwoording van de standpunten was de kracht van deze campagne. "Wie hard werkt verdient beter" en "vandalen gaan betalen" zijn veelzeggende spreuken die voor iedere Nederlander begrijpelijk is. Daarnaast heeft de VVD het ook aangedurft om ook minder leuke boodschappen te gaan verkondigen. Geen leuke geluiden, maar wel broodnodige geluiden in deze (financiele) crisis.

Flinke winst van de PVV tot afgrijzen van de Linkse Kerk met haar Linkse Cathechismus. Van 9 naar 24 zetels is een enorme uitslag die zeker voor veel beroering gaat zorgen. De kracht van de PVV zit hem in het verkondigen van duidelijke taal. Geen vakjargon en voetnoten maar gewoon zeggen waar het op staat. Niet alleen begrijpelijk voor Henk, Ingrid en Achmed maar ook voor een doorsnee Volkskrant journalist. Toch is politiek theater met inhoud maar zijn inhoud is bedenkelijk. Dat geldt ook voor de uitvoerbaarheid van zijn inhoud. Sommige punten zijn in strijd met de Europese grondwet en zijn sociaal economische punten zijn een ramp voor het land. Daarnaast lijkt de PVV veel op Sjors en zijn rebellenclub. Hero Brinkman is een typische rebel waar Sjors alias Geert Wilders voor moet waken.

Onder leiding van papa Cohen steeg de PvdA sinds de val van het kabinet enorm van ongeveer 20 zetels naar 30 zetels. Ten opzichte van de voorgaande verkiezingen heeft de PvdA toch 3 zetels verloren. Ondanks de 30 zetels maakte Job Cohen geen al te beste indruk. Zijn eerste optreden bij Nova maakte al duidelijk dat Job weinig heeft opgestoken van de lessen Economie. Dat is enorm verontrustend, omdat de PvdA niet uitblinkt in realistisch financienbeheer. Ik raad hem aan om eens te gaan praten met de briljante econoom Arnold Heertje. Ik mag toch hopen dat hij weet wie Heertje is.

Ook blijde gezichten bij de VVD Light. "Kereltje Pechtold" heeft de gifzwarte verkiezingsnederlaag in 2006 weggepoetst. Anno 2010 geen 3 D66 kamerleden maar 10. Ondanks de winst blijft de D66 klein in de wetenschap dat deze partij in 1994 nog 24 zetels wist te behalen. Desondanks is Alexander Pechtold een prima debater en hij heeft zich getoond als een uitstekende oppositieleider. Toch blijft aanvallen makkelijker dan verdedigen, dus ik ben wel benieuwd hoe Pechtold zich manifesteerd wanneer D66 naar de coalitiebanken verhuist.

Iedereen met een GroenLinks hart kon na afloop van de verkiezingsuitslag alleen maar tevreden zijn met de winst. Femke Halsema mag deze winst volledig op haar conto schrijven. Zij was de enige vrouw tussen al die politieke kemphanen en daar heeft zij uitstekend gebruik van gemaakt. Haar verfijnde manier van debaten en haar uitraling was zeker een pluspunt. Daarnaast was haar geluid ook "rechtser". Het was namelijk niet typisch GroenLinks om te pleiten voor een verkorting van de WW-tijd en om in het openbaar het "marokkanenprobleem" aan te kaarten. Wie als Groenlinkser in de jaren negentig sprak over het marokkanenprobleem was een uitverkoren racist. De tijd zijn veranderd en blijkbaar ook het GroenLinkse gedachtengoed.

De SP baalt met een knipoog. Van 24 naar 15 is een enorm verlies, maar volgens de SP heeft Emile Roemer de schade enorm beperkt. Daar is wel iets voor te zeggen, vooral omdat Agnes Kant de verkiezingswinst van 2006 volledig heeft verdoezeld. Na de gemeenteraadsverkiezingen nam Roemer haar stokje over en sindsdien begon de SP weer te stijgen. Voor de SP was de tijd simpelweg te kort om door te groeien naar een respectabele verkiezingsuitslag. Als politicus heeft Emile Roemer het goed gedaan. Hij kwam over als een jolige, vrolijke brabander en daarnaast is hij ook een puike debater. Ik blijf er bij dat een socialistische boodschap niet het medicijn is voor een financiele crisis. Uitstekende bedrijven moet je niet nekken met een enorme heffing. Dat is schadelijk voor het bedrijfsleven, de werkgelegenheid en de economische vitaliteit van het land.

Dan de Christenunie oftewel SGP light. Heeft deze partij meegedaan dan? Ik zag in ieder geval Andre Rouvoet naast Jan Peter Balkenende staan tijdens een verkiezingsdebat. Maar daar is ook alles meegezegd. Rouvoet kwam nogal vutloos voor de dag en zijn technocratische verhaal sloeg totaal niet aan bij de kiezer. Ook het verleden zit de Christenunie niet mee. Rouvoet, van Middelkoop en Huizinga hebben als minister en staatsecretaris teveel fouten gemaakt. Dit alles bij elkaar opgeteld mag de Christenunie nog blij zijn met 6 zetels.

Weinig nieuws voor de SGP. Net zoals in de voorgaande verkiezingsjaren bleef ook ditmaal de SGP steken op 2 zetels. De SGP heeft nog steeds een sterk christelijke achterban achter zich staan. Oud maar trouw! Van der Staaij heeft het stokje van van der Vlies defintief overgenomen. Deze nestor gaat genieten van zijn rust en van der Staaij mag zich bewijzen als politiek leider van Gereformeerd Nederland.

Het CDA heeft een opdonder gekregen van jewelste. Dit verlies zag je al bij de gemeenteraadsverkiezingen aankomen. Jan Peter Balkenende had bij de aankondiging van de verkiezingen het stokje moeten doorgeven aan een nieuw CDA gezicht. Balkenende bleef eigenwijs en ging stug door. Dit tekent ook zijn mentaliteit en zijn hart, maar ondanks zijn goede wil heeft Balkenende en zijn CDA het Waterloo gevonden. JP vertrekt en Verhagen mag de wonden likken. Het zal voor hem nog een hele tour worden om het CDA startklaar te krijgen voor de komende vier jaren.

De grootste persoonlijke verliezer is natuurlijk Rita Verdonk. In 2006 was ijzeren Rita nog een rijzende ster die als VVD-minister zowel in het land als in Europa hoge ogen gooide. Anno 2010 behaalde Oude Rita 0 zetels met haar Trots op Nederland en mag als vallende ster de politieke arena verlaten. Bij thuiskomst krijgt zij van mij een spreuktegeltje met de volgende zin: macht maakt blind.

Thieme en zijn dierenpartij behaalden 1 zetel. Tot zover de Partij van de Dieren.

Freek Becker

Jarenlang is Freek Becker raadslid geweest voor de VVD, eerst voor de gemeente Vriezenveen en later voor de gemeente Twenterand. In 2005 fuseerde de VVD met de G.P. van Herman Slot. Onder de naam van Lokaal Liberaal Twenterand werd Becker na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 verkozen tot wethouder. Tijdens zijn wethouderschap kreeg Freek en zijn familie te maken met grote tegenslagen, waardoor zijn functioneren als wethouder bemoeilijkt werd. Vorig jaar september beëindigde Freek zijn werkzaamheden als wethouder. Zijn afscheid was gewoon een korte mededeling gericht aan de gemeenteraad. Deze manier van afscheid typeerde ook de persoon en politicus Freek Becker. Warm en dienend voor de samenleving en sober voor zichzelf. Persoonlijk heb ik helaas weinig kunnen samenwerken met Freek Becker. Toch heb ik hem in die periode leren kennen als een kundige, maar bovenal een sympathieke man. Hij stond voor iedereen klaar met adviezen. Freek Becker heeft voor de samenleving en voor de VVD ontzettend veel betekent.

Via deze weg wil ik de familie, vrienden en kennissen veel sterkte wensen bij het verwerken van dit grote verlies.

Verstandshuwelijk

Wat voor een huwelijk gaat het worden tussen het CDA en Gemeentebelangen Twenterand? Zeker geen huwelijk waarin de vonken er vanaf zullen vliegen. Letterlijk en figuurlijk een verstandshuwelijk, die na lang wikken en wegen het toch met elkaar willen proberen. Een huwelijk in een omgeving waar veel moet gebeuren. Nu ik deze teksten schrijf, moet ik gelijk denken aan het debat over de verkeersvisie. Deze verkeersvisie is er niet voor de lol gekomen, want de infrastructuur binnen Twenterand is problematisch. En zo zijn er wel meer problemen, die opgelost moeten worden. Het nieuwe college GBT-CDA moeten deze problemen aanpakken en Twenterand weer gezond maken. Dat moet niet alleen met het verstand gebeuren, maar ook met commitment en natuurlijk ook door een hoge gunfactor. Gaat dat lukken met dit verstandshuwelijk? Ik hoop het wel, want het zal wel moeten. Er is geen tijd voor tranen, servies smijten en het inschakelen van een mediator, maar keihard werken door gezamenlijk de schouders eronder te zetten.

De VVD zit in de oppositie en wil deze coalitie op haar merites beoordelen. Vier jaar lang oppositie voeren vanuit een sterke fractie. Betrokken mensen, die echt een hart hebben voor het liberalisme. De burger gaat veel van ons horen. Daarnaast gaan wij deze coalitie helpen, door ook met eigen voorstellen, initiatieven en plannen te komen. Dit alles in het belang van Twenterand.

Christenunie lacht, Christenunie huilt

ChristenUnie Twenterand was natuurlijk uitzinnig van vreugde na de uitslagenavond van de gemeenteraadsverkiezingen j.l. Toch kan het snel gaan met de vreugde, want tegenwoordig  baalt de ChristenUnie als een stekker. Wie gisteren tijdens de raadsdebatten gelet heeft op de micro-expressie van de huidige CU-raadsleden, weet voldoende. Gerjan Smelt lachte als een boer met kiespijn, Gerrit Laarman heb ik voor het eerst de hele avond niet gehoord en laat ik maar zwijgen over de uitstekende wethouder van Abbema.

Wat is er in vredesnaam met de ChristenUnie gebeurt? De ChristenUnie (CU) heeft een blauwtje opgelopen. Heeft de CU schuld aan het feit, dat zij een blauwtje hebben gelopen? Ja, is mijn mening. Na afloop van de gemeenteraadsverkiezingen waren vriend en vijand erover eens dat het GBT, PvdA en de ChristenUnie tot elkaar waren veroordeeld. Deze coalitie deed ook recht aan de stem van kiezer, want het GBT en de CU kwamen allebei als winnaar uit de bus. Deze coalitie was in kannen en kruiken, maar op het uur U wees de CU deze coalitie af. Formateur Jan op de Weegh kon naar huis en het GBT en PvdA bleven verbouwereerd achter. De CU koos uiteindelijk voor haar principes en wilde daarom graag het CDA als coalitiepartner. Helaas voor de CU bleek deze liefde niet wederzijds te zijn, want uiteindelijk koos het CDA voor het GBT.

Deze liefdesverklaring voor het CDA is natuurlijk begrijpelijk, want de genen van de CU en die van het CDA zijn grotendeels hetzelfde. Op politiek niveau is de handelswijze van de CU een blunder van formaat. De twee grootste kemphanen tijdens de verkiezingen, zorgden na de verkiezingen ook voor een ander machtsblok in politiek Twenterand. Enerzijds het verliezende CDA en anderzijds de winnende GBT. Aangezien de CU ook op winst stond, hadden zij moeten kiezen voor het GBT. Op deze manier konden zij meeliften met de populariteit van het GBT. Daarnaast had de CU ook kunnen weten dat een zoektocht naar een derde partij moeilijk zou worden. De SGP is te klein en biedt zich nooit aan als coalitiepartij. De VVD - wij dus - wilden niet meteen 'nee' zeggen, maar wij vonden het ook niet aanvaardbaar om dezelfde coalitie te handhaven. De PvdA-fractie twijfelde openlijk, aangezien zij de "naaistreek" uit 2006 nog niet waren vergeten. Desalniettemin ging de PvdA uiteindelijk alsnog akkoord met deze coalitie.

De CU heeft poker gespeeld, het namelijk hoog in en verloor opeens alles. Winst en verlies liggen soms dichtbij elkaar. Ook de CU mag zich opmaken voor vier jaar oppositie voeren.

Twentse ontnuchtering

Eenmaal zullen wij de kampioenen zijn. Een leus die na de verloren kampioensschap van 1974 door de supporters van Fc Twente jarenlang werd gescandeerd. Eerst in het Diekman, later in het Arke Stadion en nu in de Grolsch Veste. Tot zondag 2 mei 2010. Fc Twente wint op zijn dooie gemak van NAC. Door deze winst heeft Fc Twente één punt meer dan Ajax en is gezien het aantal punten van de concurrenten, de beste van Nederland.

Eerlijk gezegd ben ik geen echte supporter van Fc Twente, maar ik kon het niet laten om samen met Laura - mijn vriendin - naar Enschede te gaan. Niet alleen om de wedstrijd op een groot scherm te volgen, maar ook om de sfeer te proeven. Een enorme mensenmassa volgde de wedstrijd onder het genot van bier, bengaals vuurwerk en vele spreekkoren. Na afloop van de wedstrijd ontstond er een orkaan van vreugde. De mensen zoenden, omhelsden, knuffelden en dansten met elkaar. Een orgie van blijdschap. Op dat moment werd nog net niet de liefde bedreven! Achter mij stond een man van een jaar of 65. Gehuld in een regenjack keek hij naar het scherm met een blik, alsof hij niet helemaal besefte wat er allemaal gebeurd was. Hij knipperde een paar keer met de ogen en de tranen biggelden langzaam over zijn gezicht. Het ongeloof dat het lied 'eenmaal zullen wij de kampioenen zijn', eindelijk werkelijkheid werd, straalde van zijn gezicht af. Het was een mooi gezicht hoe deze man op zijn hoge leeftijd zijn emoties liet blijken. Niet bepaald het beeld van een rasechte nuchtere tukker, gepokt en gemazeld door een leven lang hard werken. Na het nuttigen van een biertje zijn wij naar huis gegaan. Op weg naar huis kwamen wij Zuid-Europese taferelen tegen. Twenteraren die uitzinnig waren van vreugde stonden massaal langs of op de A1. Deze mensen stonden allemaal te wachten op de spelersbus, die nog uit Breda moest komen. Bij het naderen van de bus, konden de hachelijke taferelen natuurlijk niet uitblijven. Maar wat maakt het uit, dit is blijdschap in zijn pure vorm. Mensen die over dit soort dingen klagen, begrijpen de ultieme vorm van blijdschap en respect niet. Gelukkig heb ik nog lang mogen genieten van deze Twentse ontnuchtering.

Ooh Ooh Almelooo

Gisteren heeft de VVD een prima fractievergadering gehad waarin verschillende thema's aan de orde kwamen zoals bijvoorbeeld het onderwerp over de verkeersvisie Vriezenveen. Volgende week ga ik namens de VVD Twenterand het woord voeren over dit belangrijke onderwerp. Aan de hand van een wegenkaart hebben wij een aantal problematische wegen opgesomd. Ik ben er helemaal klaar voor om dit belangrijke onderwerp ten gehore te brengen. Wat vergaderingen betreft ben ik een voorstander van korte en bondige vergaderingen. Ik ben het niet altijd eens met mijn collega's en zij natuurlijk soms ook niet met mij. En dat is maar goed ook, want met alleen ja-knikkers bereik je niet veel mee. Wij vergaderen niet om te kunnen vergaderen, maar wij noemen de dingen bij naam. Na afloop altijd een ferme handdruk en dat is een kenmerk van teamgeest.

Iedereen is ermee bekend dat het project Waterrijk te Groningen faliekant is mislukt. Ontzettend veel hectaren landbouwgrond is onder water gezet om eindelijk peperdure woningen te gaan bouwen. Ik dacht altijd dat Groningers erg zuinig waren met landbouwgrond, maar helaas. Iedereen vergeet dat voedselprijzen wereldwijd gaan stijgen en dat ook Nederland een steentje moet (blijven) bijdragen voor het verbouwen van graan, mais en tarwe. Wij zouden daarom eens wat zuiniger moeten omspringen met dit kostbare grond. Hoewel dat project mislukt is, zag onze buurgemeente Almelo wel heil in dit DDR-project. Dit betekent dat veel landbouwgrond aan de Westermaatweg in een later stadium onder water zal worden gezet om in een later stadium daar woningen te gaan bouwen. Met veel klaroengeschal hebben zij dit project gepresenteerd. Ik kan het weten, want tijdens mijn stage bij de gemeente Almelo heb ik deze presentatie mogen bijwonen. Uiteraard heb ik - zoals ik ben - kritische vragen gesteld, omdat dit project in deze crisistijd teveel geld gaat kosten. Men vond dat ik niet goed naar de kansen keek en dat ik mij maar even moest gaan verdiepen in de materie. In de ogen van de wijze grote heren, was ik maar een vervelend mannetje met een te grote mond.

Anno april 2010 vernam ik in de krant dat Almelo dit project in de ijskast heeft gezet. De reden: de kosten waren te hoog opgelopen. Deze hoge heren uit Almelo hebben nu pas in gezien dat dit prestige-project nauwelijks kans van slagen heeft gehad. De wijsheid komt bij deze mensen met de jaren. De lachende derde zijn natuurlijk de boeren aan de Westermaatweg, want die zijn voor veel geld weggekocht. Verstandige mensen, die plattelanders!

Weinig nieuws aan de horizon

Ik proef de lente steeds beter. Na 3 maanden geveld te zijn door wind, sneeuw en vorst, is het een verademing om de zon te zien schijnen en te voelen. Afgelopen zaterdag ben ik met mijn vriendin voor het eerst sinds dit jaar naar het strand geweest. De golven en de zon, deze twee elementen zorgen ervoor dat een vers getapt biertje erg goed zal smaken.

Is er nog iets op politiek vlak te melden? Nauwelijks en daarom doe ik maar een paar pogingen om iets nieuws te kunnen melden. In de gemeente Twenterand is het op politiek niveau windstil. Er worden momenteel coalitieonderhandelingen gevoerd, maar het tempo van deze onderhandelingen kun je vergelijken met een kruipende slak. Door onze gerespecteerde burgervader is er een mediastilte afgekondigd met als doel om de "broedende kip" niet te storen. Dat is natuurlijk aan de ene kant ook wel begrijpelijk, maar aan de andere kant heeft de burger ook het recht om regelmatig de stand van zaken te mogen horen.  Daarmee - persoonlijke mening - voldoet de politiek aan zijn plicht tot transparante communicatie richting de burger.

Gisteren had ik een afspraak met een paar mensen van het Front van de Stichting Welzijn Twenterand om te praten over de mogelijkheden van combinatiefunctionarissen. Na afloop kreeg ik nog een korte rondleiding door de popstudio van het Front. Ik ben zeker niet muzikaal aangelegd, maar ik kon al vrij snel horen dat in deze popstudio vele talenten aan het werk waren. Na een kort gesprek kwam ik erachter dat dit initiatief geboren is op basis van onvrede. Onvrede, omdat er voor de jeugd te weinig te doen is. Daarom hebben zij zelf de handen in één geslagen. De gemeente Twenterand mag trots zijn op deze popstudio, waar de talenten en de goedwillende amateurs hun hobby mogen beoefenen. Wellicht zijn er in de toekomst meerdere mensen uit onze gemeente, die dit soort initiatieven durven te nemen.

Op landelijk niveau valt er zeker iets te melden over de politiek. De meeste partijen hebben hun verkiezingsprogramma aan het volk gepresenteerd. Het beloofd een uiterst spannende verkiezingsstrijd te worden, want momenteel zijn de gevestigde partijen aan elkaar gewaagd. Daarnaast hebben de gevestigde partijen enorm veel last van concurrentie op de beide vleugels, aan de linkerzijde de SP en aan de rechterzijde de PVV. Ook GroenLinks, D66 en de ChristenUnie kunnen de gevestigde partijen flink nerveus maken. Deze huidige situatie is een goede ontwikkeling, want deze concurrentiestrijd houdt iedereen scherp.
Er wordt ook veel gezegd en geschreven over de nieuwe premier van Nederland. Weer Balkenende, of toch Cohen? Of toch Wilders? D66'er Hans Weijers noemde Geert Wilders een nar in de politiek. En hij heeft gelijk, want naast Youp van 't Hek, Herman Finkers en Bert Visscher kan ik ook vreselijk lachen om Geert Wilders. Wees eerlijk, Geert speelt goed theater. Maar de politiek is nu eenmaal theater met inhoud.Wie zie ik als de nieuwe premier van Nederland? Uiteraard maar één kandidaat: Neelie Kroes. Deze "Iron Lady" - om haar maar even met Margareth Thatcher te gaan vergelijken - heeft als minister en als Eurocommissaris behoorlijk veel politieke ervaring opgedaan. Daarnaast scoort zij met haar allure en charisma hoge ogen. Het zegt eigenlijk al genoeg dat zij - met succes - de SWIFT-wet van de V.S. terug kan draaien. Ziet u premier Balkenende dit doen?

Twenterand, hoe nu verder?

Gisteren ben ik voor de tweede keer benoemd tot fractievertegenwoordiger van de VVD Twenterand. Voor deze beëdiging kon ik kiezen uit de eed of een belofte. Uiteraard koos ik niet voor een eed, want een liberaal heeft de scheiding van Kerk en Staat hoog in het vaandel staan. Deze scheiding hebben wij voor eens en altijd te eerbiedigen. De Kerk gaat nu eenmaal niet over de politiek. Waar dan wel? Thuis, in privé-verband, daar kunt u in alle rust uw geloof belijden. Dankzij deze scheiding is de parlementaire democratie geboren. Een groot goed, want hiermee zijn wij een verlichtend voorbeeld voor de rest van de wereld. Die andere wereld is bijvoorbeeld Iran, want daar moet de scheiding van kerk en staat nog uitgevonden worden.

Gisteren was ik weer voor het eerst aanwezig bij een raadsdebat sinds de gemeenteraadsverkiezingen. Aan de raadstafel kon ik al meteen zien dat er inderdaad sprake is geweest van een politieke aardverschuiving. Het CDA met Couzijn Bos aan het roer zat met zijn andere CDA-broeders aan het eind van de raadstafel. "Good old" Engels en zijn GBT-lieden heeft letterlijk en figuurlijk de halve tafel in beslag genomen. De 'overigen' zaten aan de andere kant van de tafel. Ja, ook de VVD behoort tot de overigen. Het zij zo, we zullen over vier jaar weer het tegendeel moeten bewijzen.

Heeft iemand een idee hoe de coalitiebesprekingen verlopen? Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Dit antwoord moet ik ook helaas geven aan iedereen die ik spreek en hier geïnteresseerd in is. Er is een nieuwe formateur aangesteld, die hopelijk een daadkrachtige coalitie uit de hoed kan toveren. Met het oog op de onvermijdelijke bezuinigingen is een daadkrachtige coalitie broodnodig. Daarnaast zal er ook geïnvesteerd moeten worden in wegen, wonen en bedrijven. Ongeacht de positie van de VVD, zijn wij niet van plan om de komende vier jaren het "hennig an te doon". De donkere financiële wolken pakken zich samen boven de Nederlandse gemeenten. Iedere gemeente moet door de zure appel heen bijten om over te gaan tot bezuinigingen. Wat de VVD betreft is, het nu eenmaal geen tijd voor leuke linkse hobby's. Maar als wij het pretpakket van het GBT mogen geloven, dan zijn de bezuinigingen helemaal niet nodig. Uit monde van VVD'er Chris Walraven zeg ik u: de GBT belooft taart bij de koffie, de VVD garandeert u een speculaasje bij de koffie. Het is aan u, waar u in gelooft.

Lang leve blog

Francisco van Jole - internetgoeroe, salonsocialist en aanhanger van de Linkse Kerk - gaf enige tijd geleden een lezing over de mediamaatschappij anno 2010. Daarin kraakte hij diverse noten over het gebruik van een blog. Volgens hem daalt de waarde van blogs, omdat tegenwoordig iedere jan lul een eigen blog heeft. In mijn ogen een neerbuigende opmerking, omdat hij natuurlijk had gehoopt dat dit communicatiemiddel alleen gebruikt zou worden door de elite. De elite die over u spreekt zonder met u te spreken.

Het mag duidelijk zijn dat ik het volstrekt met hem oneens ben. De mogelijkheid dat iedereen - zonder kwaadwillende bedoelingen - in alle vrijheid zijn verhaal op papier kwijt kan door middel van een blog is een groot goed. Als VVD'er maak ik nu ook gebruik van de hype 'blog'. Wat kunt u van mijn blog verwachten? In deze luchtige blog treft u mijn werkzaamheden aan als fractievertegenwoordiger voor de VVD afdeling Twenterand. Denk bijvoorbeeld aan mediamomenten, opinies en krantenartikelen. Ook kunt u berichten verwachten van de landelijke VVD en de opvallende gebeurtenissen uit de gemeente Twenterand.

Zoals u ziet kan mijn blog wel wat kleur gebruiken. Dit gaat ook zo spoedig mogelijk gebeuren!

Ik wens u een fijn paasweekend toe.

Groeten,

Reinier Geerligs